Naszym zamierzeniem jest chęć ocalenia od zapomnienia miejscowości z Kresów i jej bohaterskich mieszkańców - Dawidowa koło Lwowa. Zbieramy informacje o tej miejscowości i jej mieszkańcach od wieków tam zamieszkałych. Ludziach, którzy bronili tę ziemię przed tatarami, kozakami, Rosjanami i Niemcami i za nią ginęli. Bronili polskości pod zaborami. Uprawiali ją przez stulecia, a potem nagle w 1946 r. zostali z niej wypędzeni z ziemi i domostw w których mieszkali ich ojcowie. Strona uzupełniana jest na bieżąco z chwilą uzyskania nowych informacji. Wszystkich zainteresowanych prosimy o informacje dotyczące Dawidowa i ich mieszkańców. I zapraszamy do współtworzenia strony. Kontakt: dariussds@wp.pl

wtorek, 19 stycznia 2016

Ostatni katolicki proboszcz dawidowski ks. Stanisław Sadowski

ks. Stanisław Sadowski w 1939 roku
Dziś pokrótce przedstawiam sylwetkę ostatniego, katolickiego proboszcza z Dawidowa. Ks. Stanisław Sadowski urodził się 8 października 1886 roku w Brodach. Tam uczęszczał do szkoły powszechnej i ukończył gimnazjum. Następnie wstępuje do seminarium lwowskiego. Po studiach teologicznych na uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie otrzymał święcenia kapłańskie 4 lipca 1909 roku. W pierwszych latach kapłaństwa pracował jako wikariusz w Winnikach (od 4.08.1909), Zimnej Wodzie (od 1.08.1910) i przy parafii św. Elżbiety we Lwowie (od 18.10.1911). We Lwowie jest również katechetą w męskiej szkole im. Kościuszki (schematyzm 1913, 1914). W czasie I wojny światowej był kapelanem w armii monarchii austro-węgierskiej CK (adnotacje w schematyzmach z 1916 i 1918). W listopadzie 1918 roku pojawia się w Dawidowie i tam wraz z miejscowymi bierze udział w walkach z Ukraińcami.  Następnie zostaje wikariuszem przy katedrze we Lwowie (1919-1926). Pełni tam funkcje sekretarza w kancelarii katedralnej (schematyzm 1922, 1923, 1924, 1925). A od 1923 roku jest katechetą w lwowskiej Akademii handlowej (schematyzm 1924, 1925). W schematyzmie z 1925 roku wspomniany jest jako vicarius curatus katedry lwowskiej. W roku 1926 roku wraca ponownie do Dawidowa z dekretem na proboszcza. Na stanowisku proboszcza w Dawidowie pracuje przez 20 lat do 1946 roku, W 1933 roku ks. arcybiskup Twardowski nadał mu godność kanonika. Na wskutek decyzji politycznych po II wojnie światowej ks. Sadowski opuszcza Dawidów, podobnie jak pozostali polscy mieszkańcy miejscowości, i przybywa do archidiecezji wrocławskiej. Dokładnie 5 kwietnia 1946 roku ks. Sadowski wyjeżdża z Dawidowa. Na Dolnym Śląsku pracuje jako wikariusz w Międzyborzu, jako dziekan Sycowa. Podejmuje pracę w jednej z parafii w Legnicy (Św. Trójcy) jako proboszcz (1946 - do czerwca 1951) i zostaje mianowany dziekanem dekanatu legnickiego. W 1946 roku zakłada parafialny oddział Caritas, w którym angażują się siostry franciszkanki rodziny Maryi. Pierwszy proboszcz parafii św. Trójcy ks. Jan Podkopał został aresztowany przez władze komunistyczne w 1946 roku. Jego następca ks. Sadowski również był nękany przez komunistów poprosił o przeniesienie z legnickiej parafii. Pełnił również funkcję administratora parafii Kunice k. Legnicy. W 1951 roku zrezygnował z zajmowanych stanowisk w archidiecezji wrocławskiej i przeniósł się do diecezji opolskiej. W 1953 roku trafił do Piławy Górnej, a następnie do Korfantowa, gdzie został proboszczem. Bp Wincenty Urban ocenił następująco ks. Sadowskiego: "był ułożonym kapłanem i doświadczonym duszpasterzem, starał się pracować z ofiarnością i gorliwością na powierzonych mu placówkach duszpasterskich". Ksiądz Sadowski zmarł 12 sierpnia 1957 roku w Drewnicy koło Warszawy w 71 roku życia, a w 48 roku kapłaństwa. Zmarł w pociągu w drodze na spotkanie z Prymasem Stefanem Wyszyńskim. R.I.P
Macie jakieś wspomnienia i inne informacje dotyczące ks. Sadowskiego?
Dariusz Zielonka

3 komentarze:

  1. Zdarzało się, że niektórzy z nich, przybywając na ziemie zachodnie, zabierali ze sobą niemal całe archiwa parafialne. Uczynił tak między innymi ksiądz Stanisław Sadowski – następca księdza Rudnickiego w parafii korfantowskiej, który opuszczając Dawidów w diecezji lwowskiej zabrał: protokoły przedślubne, księgi zapowiedzi, księgi chrztów i zgonów, akty fundacyjne oraz wykazy zmarłych i poległych żołnierzy pochowanych na cmentarzu w Dawidowie. [114] Archiwum Parafii Rzymsko-Katolickiej w Korfantowie (dalej AP Korfantów), sygn. 115-129 D. Łącznie było to 15 jednostek archiwalnych. Najstarsze dokumenty pochodziły z końca XVIII w.

    OdpowiedzUsuń
  2. gdzie obecnie znajdują sie owe 15 jednostek archiwalnych? ktoś , coś ?

    OdpowiedzUsuń