Ksiądz Michał Baściak był proboszczem w Dawidowie w latach 1911 - 1926, był poprzednikiem ks. Stanisława Sadowskiego. Był to burzliwy okres w życiu wsi: I wojna światowa, potem walki polsko-ukraińskie 1918-19, następnie wojna polsko-sowiecka. I wreszcie pierwsze lata II Rzeczpospolitej. Ksiądz Baściak urodził się w 1871 roku. Wstępuje do seminarium lwowskiego, w 1892 roku jest alumnem I roku teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 14 lipca 1895 roku. Jako neoprezbiter trafił najpierw do parafii w Kamionce Strumiłłowej (1895-1898). 24 maja 1898 roku trafia do parafii w Hodowicy, do sanktuarium maryjnego, w charakterze wikarego (administrator in spiritu). Natomiast 15 lutego 1900 roku zostaje skierowany do Jazłowca na Podolu (administrator in spiritu). 24 września 1902 roku zostaje przeniesiony do Zaleszczyk, gdzie 9 grudnia zostaje administratorem na pół roku. 25 lipca 1903 roku trafia na nową placówkę w Kozłowie. 13 listopada 1903 roku sprawował funkcję samodzielnego duszpasterza w Krasnem, parafia Touste w tarnopolskiem. W 1905 roku został katechetą przy kościele św. Anny we Lwowie (15.07.1905), rok później (16.11.1906) przeniesiony do katedry lwowskiej. W parafii katedralnej pełni funkcje katechety w szkole realnej. W 1911 roku zostaje proboszczem w Dawidowie. Przypuszczam, że znał się dość dobrze z ks. Sadowskim, skoro ten zanim oficjalnie został proboszczem pojawia się w Dawidowie i wchodzi w relacje z niektórymi parafianami (np. z Dominikiem Gulewiczem). Być może ks. Baściak zapraszał młodszego od siebie ks. Sadowskiego do Dawidowa w charakterze zastępstwa. W 1924 roku zostają ufundowane dzwony dla dawidowskiej świątyni. W 1926 roku nowy proboszczem w Dawidowie zostaje ks. Stanisław Sadowski, a ks. Baściak proboszczem w Kałuszu w woj. stanisławowskim. W 1929 roku zostaje wicedziekanem dekanatu Dolina, w 1934 już dziekanem. W 1936 roku zostaje konsultorem i asesorem kurii metropolitalnej we Lwowie, czyli awansuje w strukturach kościelnych: jest prałatem i szambelanem papieskim. Ks. Baściak zmarł 2.04.1937 roku w Kałuszu. Mszę żałobną sprawował bp Baziak, kazanie wygłosił ks. Janik z Kamionki Strumiłowej. Przed gmachem Sokoła zmarłego żegnał burmistrz Kałusza Fiedler. Chrześcijańska część rady miejskiej Kałusza wyasygnowała 500 zł na grobowiec dla zmarłego. Koło Tow. Szkoły Ludowej, której długoletnim członkiem zarządu ufundowało darowiznę na Ochronkę i roczne stypendium na wykształcenie gospodarcze jednego pracownika na specjalnym kursie (za Nasza Praca, 16 maja 1937, nr 20)
Autor: Dariusz Zielonka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz