Adam Karol Nestarowski, obrońca Lwowa

Adam Karol Nestarowski, urodzony 20 kwietnia 1901 roku. Uczeń 6 klasy II Gimnazjum. Syn Wilheminy i Antoniego Nestarowskiego - wybitnego lwowskiego architekta, realizatora projektu R. Indrucha, budowniczego cmentarza Obrońców Lwowa. 17 letni Adam zbiegł z domu i wspólnie z młodszym bratem Tadeuszem znalazł się w szeregach walczących. 28 grudnia 1918 roku na Persenkówce dostał się do ukraińskiej niewoli. Zakatowany przez Ukraińców, zmarł następnego dnia w Dawidowie. K. XIV, grób 1252.
Za: Stanisław Sławomir Nicieja, Cmentarz Obrońców Lwowa, Wrocław - Warszawa - Kraków 1990, s. 191.
D.Z.

Pod okupacją niemiecką

Pod okupacją niemiecką w Polsce (GG) część obszaru gminy włączono do nowo utworzonej gminy Milatycze: Czerepin (544), Siedliska (553), Tołszczów (765). W 1943 roku gmina Dawidów liczyła 8893 mieszkańców. W samym Dawidowie mieszkało 2397 osób. W innych miejscowościach gminy: Gańczary (416), Krotoszyn (1114), Pasieki Zubrzyckie (461), Stare Sioło (2103), Szołomyja (874) i Zubrza (1528)

Za: Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das General Gouvernement, Krakau 1943, s. 9-10.
D.Z.

O pociągu, który wyzwolił Dawidów

Odznaka pamiątkowa: Pociąg pancerny Pepetrójka

Walki polsko-ukraińskie rozpoczęły się od opanowania 1 listopada przez żołnierzy austro-węgierskich pochodzenia ukraińskiego większości gmachów publicznych we Lwowie oraz proklamacji utworzenia Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Przeciw temu wystąpiły polskie organizacje konspiracyjne, polscy mieszkańcy Lwowa, w tym młodzież. Po wyjściu ze Lwowa w nocy z 21 na 22 listopada oddziały ukraińskie otoczyły miasto, zajmując okoliczne polskie wsie. Tymczasem w Głównych Warsztatach Kolejowych we Lwowie zbudowany został pociąg pancerny i nazwany "Lwowianin", lecz nazwa ta nie przyjęła się. Po kilku dniach załoga pociągu ochrzciła go mianem "Pepetrójka", od numeru - Pociąg Pancerny Nr 3 (P.P. 3). Lwowski pociąg pancerny "Pepetrójka" 21 listopada 1918 roku wyruszył w stronę Sichowa, bez armaty ale z dobrze uzbrojoną, waleczną załogą. Zaatakowany w Sichowie przez półtora sotni Ukraińców z dwoma karabinami maszynowymi, rozbija napastników bierze 15 jeńców, zdobywa 20 karabinów, kuchnię polową, dużo amunicji i "inny materiał wojenny". W odwrocie ukraińscy napastnicy wycofali się aż za miejscowość Bóbrka. Ranny tego dnia został ppor. Ludwik Liebermann-Kochański. O godzinie 18 wieczorem pociąg wraca do Lwowa. Następnego dnia rano bez walki zajmuje Dawidów (czyli 22 listopada). W trakcie pobytów we Lwowie trwają prace nad dalszym opancerzaniem pociągu. 24 listopada pociąg wyrusza do Dawidowa, gdzie zorganizowano oddział z 80 mieszkańców pod dowództwem ppor. Jana Stryjowskiego. Powstaje oddział ze swoistego pospolitego ruszenia. (Ciekawe, czy powołani do wojska w czasie I wojny światowej mieszkańcy Dawidowa wrócili już do domu i brali udział w tym wypadzie?) Pociąg, zabezpieczony po obu flankach patrolami, udaje się pod kościół we wsi Stare Sioło. Zaatakowany przez trzy sotnie i ostrzeliwany przez półbaterię z odległości 80 metrów, wycofał się do Dawidowa, tracąc przy tym jednego szeregowca. 26 listopada do oddziału trafia zasłużona w późniejszych walkach armata ośmiocentymetrowa "austriacka polówka M 5/8", której obsługą fachowo będzie kierować por. Mieczysław Rudnicki. W kolejnych dniach "Pepetrójka" odbywa szereg rajdów Dawidów, Winniki... Ukraińcy jednak mimo wypadów "Pepetrójki" znów zajmują Dawidów, który do ostatecznego wyzwolenia będzie musiał poczekać do maja 1919 roku.
Za: Rtm. w rez. Zbigniew Orzechowski, "Lwowski Pociąg Pancerny 3 ("Pepetrójka")" w: Rocznik Towarzystwa Badania Historii Obrony Lwowa i Województw Południowo-Wschodnich.
Źródła do dziejów Walk o Lwów i Województwa Południowo-Wschodnie 1918-1920, Lwów 1936 r.

Dawidów na mapie z 1824 roku

Dawidów i okolice na mapie z 1824 roku Królestwa Galicji i Lodomerii. Jest to tzw. „mapa Liesganika” w skali 1:288 000, z przełomu XVIII i XIX wieku. Nazwa, w pełnym brzmieniu:

KOENIGREICH
GALIZIEN UND LODOMERIEN
 HERAUSGEGEBEN IM JAHRE 1790 VON LIESGANIG.
NACH DEN VORZÜGLICHSTEN NEUERN HÜLFSQUELLEN
 VERMEHRT und VERBESSERT
VON DEM
K.K. OEST. GENERALQUARTIERMEISTERSTABE
 IM JAHRE 1824

Dawidów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego

Pod koniec XIX wieku Dawidów jest wsią w powiecie lwowskim, oddaloną o 13 kilometrów na południowy-wschód od Lwowa, przy gościńcu i kolei lwowsko-czerniowieckiej, w odległości 6 kilometrów od stacji Stare Sioło. Urząd pocztowy i parafia rzymsko-katolicka znajdowały się we wiosce. Parafia greko-katolicka w Czerepinie. Wioska liczyła 239 domów mieszkalnych, 1317 mieszkańców. W Dawidowie jest szkoła etatowa jednoklasowa i kasa pożyczkowa gminna z kapitałem 4272 złotych reńskich. Wieś stanowi własność klasztoru dominikanów we Lwowie.

 Za:

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1/915

Wydawca: Warszawa : nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego

Data wydania: 1880-1914
D.Z.

Jarmark w Dawidowie

 25 stycznia 1749 roku w Warszawie król August III Sas pozwala na odbywanie dorocznych jarmarków we wsiach dominikanów lwowskich: Kościejowie, Dawidowie oraz Krotoszynie.
D.Z.

W Dawidowie - film

1. Zwiedzanie Starego Sioła - pozostałości byłych dóbr rezydenta tych ziem - polskich magnatów z rodziny Potockich.
2. Przeżywanie duchowo - religijne oraz patriotyczne na cmentarzu dawidowsko - gańczarskim.

Polski cmentarz w Dawidowie

Księgi metrykalne w parafii w Dawidowie

Na tej stronie znajdziecie Państwo skany ksiąg metrykalnych parafii wyznania rzymskokatolickiego z archidiecezji lwowskiej, w tym parafii w Dawidowie.

http://www.agad.gov.pl/inwentarze/KMLw301.html#
D.Z.

Trzecie porządkowanie cmentarza w Dawidowie

Cmentarz w Dawidowie po renowacji 2010 r.

Pierwsza wzmianka o Dawidowie - 1355 r.

Rycerz ze Śląska Grzegorz Tymszyc za zasługi otrzymał od króla Kazimierza Wielkiego rozlegle nadania ziemskie na Rusi. Pierwsze z nich, z r. 1352 (a nie z r. 1362, jak przyjęli wydawcy dokumentu), obejmowało wsie Horpin, Wyrów, Nahorce i Manasterz w ziemi lwowskiej. W drugim, z datą 20 III 1355, otrzymał położony pod Lwowem Dawidów. Fragment tego dokumentu z błędną lekcją «Sandouo» zamiast «Daudouo» opublikował Henryk Paszkiewicz w pracy „Polityka ruska Kazimierza Wielkiego” (W. 1925). Analizując pismo dokumentu (charakterystyczne dla XV, a nie XIV w.) i listę świadków, wydawca uznał dokument za falsyfikat. Wieś Dawidów należała z pewnością do Grzegorza Tymszyca, którego w r. 1381 i pośmiertnie w r. 1386 nazywano Dawidowskim. Ewentualna falsyfikacja nadania mogła być nieudolną próbą odtworzenia autentycznego dokumentu, lub miała służyć wtórnemu udokumentowaniu praw majątkowych nabytych przed 2. poł. XIV w., gdy dokument jako środek uwierzytelnienia akcji prawnej był jeszcze na ziemiach ruskich rzadko stosowany.  20 marca 1355 roku Dawidów jest po raz pierwszy wzmiankowany. Potomkowie Grzegorza Tymszyca zaczęli się podpisywać z Dawidowa, a następnie zaczęli nazywać się Dawidowskimi.
D.Z.

Utworzenie gminy Dawidów

Gminę Dawidów w powiecie lwowskim w województwie lwowskim utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Czerepin, Dawidów, Kozielniki, Krotoszyn, Pasieki Zubrzyckie, Sichów, Siedliska, Tołszczów i Zubrza.
D.Z.