Rycerz ze Śląska Grzegorz Tymszyc za zasługi otrzymał od króla Kazimierza Wielkiego rozlegle nadania ziemskie na Rusi. Pierwsze z nich, z r. 1352 (a nie z r. 1362, jak przyjęli wydawcy dokumentu), obejmowało wsie Horpin, Wyrów, Nahorce i Manasterz w ziemi lwowskiej. W drugim, z datą 20 III 1355, otrzymał położony pod Lwowem Dawidów. Fragment tego dokumentu z błędną lekcją «Sandouo» zamiast «Daudouo» opublikował Henryk Paszkiewicz w pracy „Polityka ruska Kazimierza Wielkiego” (W. 1925). Analizując pismo dokumentu (charakterystyczne dla XV, a nie XIV w.) i listę świadków, wydawca uznał dokument za falsyfikat. Wieś Dawidów należała z pewnością do Grzegorza Tymszyca, którego w r. 1381 i pośmiertnie w r. 1386 nazywano Dawidowskim. Ewentualna falsyfikacja nadania mogła być nieudolną próbą odtworzenia autentycznego dokumentu, lub miała służyć wtórnemu udokumentowaniu praw majątkowych nabytych przed 2. poł. XIV w., gdy dokument jako środek uwierzytelnienia akcji prawnej był jeszcze na ziemiach ruskich rzadko stosowany. 20 marca 1355 roku Dawidów jest po raz pierwszy wzmiankowany. Potomkowie Grzegorza Tymszyca zaczęli się podpisywać z Dawidowa, a następnie zaczęli nazywać się Dawidowskimi.
D.Z.
D.Z.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz