Ostrowscy - dawidowscy herbowi pocztowcy

Dawidów znajdował się na starej trasie handlowej ze Lwowa, przez Stanisławów, Czerniowce, przez Bukowinę na Mołdawię (Suczawę), którą nazywano trasą bukowińską. Na tej trasie zorganizowano sieć pocztową, a Dawidów stał się pierwszą stacją pocztową za Lwowem w kierunku na Stanisławów (ostatnią stacją pocztową przed Lwowem). Stacje pocztową obsługiwała przez dwa pokolenia szlachecka rodzina Ostrowskich.

Pierwszym pocztmistrzem tego rodu był Antoni Ostrowski, który prowadził stacje pocztową w Dawidowie w latach 1816–1832. W austriackich dokumentach wymieniany jako Anton von Ostrowski, postmajster na trasie bukowińskiej (Lwów–Dawidów– Bóbrka–Halicz–Stanisławów). Antoni Ostrowski wraz z żoną Barbarą mieszkali w Dawidowie.

Również w Dawidowie pod numerem 153 mieszkał jego syn Ignacy z żoną Małgorzatą z domu Zalewską (córka Dominika i Brygidy, również szlachcianka). Syn Ignacy musiał pomagać ojcu w pracach pocztowych, bowiem od 1821 roku w księgach metrykalnych jest wymieniany jako postmagister. W latach 1815–1827 urodziło się Ignacemu i Małgorzacie 6 dzieci w Dawidowie:

1815-1817 Antonia Ostrowska, (ur. i zm. w Dawidowie)

1816 - Franciszka Ostrowska

1818 - Ignacy Ostrowski

1821 - Eleonora Ostrowska

1824 - Juliusz Ostrowski

1827 - Władysław Ostrowski (ur. i zm. w 1827 w Dawidowie).

Ojcem chrzestnym Eleonory, Juliusza i Władysława był dzierżawca Dawidowa Józef Włodek, a na chrzcie Juliusza obecny był administrator Vogelsinger.

Na krótko przejął oficjalnie Ignacy po ojcu Antonim funkcję pocztmistrza dawidowskiego do zamknięcia trasy bukowińskiej. Ignaz von Ostrowski był ostatnim pocztmistrzem na bukowińskiej trasie w Dawidowie w 1833 r., bowiem 1 maja 1833 r. decyzją C.K. Powszechnej Kamery nadwornej z 9 lutego 1833 r. zamknięto trasę pocztową ze Lwowa do Stanisławowa przez Dawidów, Bóbrkę i Halicz.

W związku z zamknięciem stacji pocztowej w Dawidowie przez Austriaków rodzina Ignacego przeniosła się do Doliny, miasta położonego w pobliżu Stanisławowa. Tam już w 1834 roku Ignacy objął funkcję pocztmistrza w Dolinie. W Schematyzmach Galicyjskich pojawia się jako pocztmistrz w Dolinie nazwisko Ignacego Ostrowskiego w latach 1834-1860, choć może odnosić się w pewnym momencie, prawdopodobnie od początku lat 40 XIX wieku już do dorosłego syna Ignacego, również Ignacego, który poszedł w ślady ojca i dziadka.

Przedstawiciel kolejnego pokolenia Ostrowskich, Ignacy, syn Ignacego, zawarł ślub w bazylice we Lwowie z Sabiną Stock w 1842 roku, zamieszkał w Dolinie, gdzie podobnie jak ojciec został pocztmistrzem, wymieniony już w 1842 roku. W latach 1842-1858 roku urodziło im się w Dolinie 9 dzieci.

Natomiast Eleonora, córka Ignacego, urodzona w Dawidowie poślubiła w 1842 roku w Dolinie Mikołaja Miarkiewicza (27 lat), również urzędnika pocztowego.

Tablica pamiątkowa poświęcona księdzu Stanisławowi Sadowskiemu w kościele w Kunicach

 

7 sierpnia 2022 r. w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kunicach odbyła się uroczystość odsłonięcia  tablicy upamiętniającej księdza kanonika Stanisława Sadowskiego – pierwszego duszpasterza w Kunicach po II wojnie światowej, który pełnił posługę kapłańską w archidiecezji lwowskiej (w Winnikach, w Zimnej Wodzie, w Kościele św. Elżbiety we Lwowie, w archikatedrze lwowskiej) i ostatniego proboszcza w Dawidowie, a po wojnie w Legnicy i w Korfantowie.

Odsłonięcie i poświęcenie tablicy poprzedziła Msza Święta, której przewodniczył proboszcz parafii ks. Andrzej Białek oraz ks. prałat Andrzej Tracz z parafii św. Trójcy w Legnicy. Władze powiatu reprezentowali: starosta legnicki Adam Babuśka, wicestarosta legnicki Janina Mazur oraz sekretarz powiatu Grzegorz Rogos. Udział w uroczystości wzięli również: przedstawiciele władz samorządowych Kunic i Prochowic, radni, dyrektorzy, członkowie Stowarzyszeń,  kresowianie i ich rodziny. Obecne również były osoby, które miały bezpośredni kontakt z ks. Sadowskim: Stanisława Kubiak z Dunina i Mieczysław Pawlus – ministrant z Kunic.

Wicestarosta legnicki Janina Mazur,  podkreśliła, że historię trzeba i należy pielęgnować, a przede wszystkim przybliżać ją kolejnym pokoleniom. Zaznaczyła, że ksiądz Sadowski był niezwykłym duszpasterzem, wrażliwym na ludzkie cierpienie i niestrudzonym głosicielem Słowa Bożego. Wmurowana tablica jest wyrazem wdzięczności i uznania dla jego zasług, a także szacunku dla jego postaci, wokół której nie tylko gromadzili się wierni, ale także organizowało się życie narodowe i kulturowe. Jest także symbolem tego, że pamięć o Nim trwa.

Uczestnicy uroczystości złożyli pod tablicą okolicznościowe wiązanki. Uroczystość uświetniła obecność pocztów sztandarowych, w tym pocztu sztandarowego powiatu legnickiego oraz występ zespołu folklorystycznego „Perła” z Przybyłowic.