Naszym zamierzeniem jest chęć ocalenia od zapomnienia miejscowości z Kresów i jej bohaterskich mieszkańców - Dawidowa koło Lwowa. Zbieramy informacje o tej miejscowości i jej mieszkańcach od wieków tam zamieszkałych. Ludziach, którzy bronili tę ziemię przed tatarami, kozakami, Rosjanami i Niemcami i za nią ginęli. Bronili polskości pod zaborami. Uprawiali ją przez stulecia, a potem nagle w 1946 r. zostali z niej wypędzeni z ziemi i domostw w których mieszkali ich ojcowie. Strona uzupełniana jest na bieżąco z chwilą uzyskania nowych informacji. Wszystkich zainteresowanych prosimy o informacje dotyczące Dawidowa i ich mieszkańców. I zapraszamy do współtworzenia strony. Kontakt: dariussds@wp.pl

niedziela, 21 lutego 2016

30 pułk piechoty




Żołnierze Jego Cesarskiej Mości.
Nie znane są losy wojenne  moich przodków Józefa Klimasiewicza, Antoniego Huka pradziadka stryjecznego Jana Klimasiewicza. Na podstawie otrzymanych zdjęć, a także zebranych informacji staram się przybliżyć czasy spędzone na frontach I Wojny Światowej. W tym miejscu gorące podziękowania za pomoc portalowi  Austro-Węgry (http://austro-wegry.info). Bez informacji otrzymanych od forumowiczów nie udałoby się odtworzyć ani kawałeczka tej historii.


Feldfebel Józef Klimasiewicz
Poszukując informacji o pradziadku Józefie Klimasiewiczu natknąłem się na jedno ze zdjęć ukazujące pradziadka w stopniu Felfebla z czterema odznaczeniami na piersi. Feldfebel  to odpowiednik sierżanta co na moje wyczucie jest dość wysoką rangą jak na rolnika. Podejrzewałem iż kontakt z CK Armią Józef mógł mieć jeszcze przed wojną.



1. Początki wojny, Józef Klimasiewicz pierwszy z prawej jeszcze w stopniu Zugsfurera (plutonowy).  Na kartce trzymanej przez szeregowego napis "Boże zbaw nam Ojczyznę 1914-1915". Pradziad udekorowany  Krzyżem Mobilizacyjny za Bałkany 1912-1913. 

Wg. źródeł była to zwyczajowa nazwa pamiątkowego wyróżnienie z czasu pokoju . Krzyż został ustanowiony w roku 1913, dla wynagrodzenia żołnierzy pełniących służbę w czasie wojen bałkańskich 1912-1913. Austro-Węgry były gotowe wesprzeć swojego sojusznika - Cesarstwo Bułgarskie - w wojnie z Królestwem Serbskim i również przeprowadziły częściową mobilizację skąd zwyczajowa nazwa odznaczenia.

 Krzyż Pamiątkowy 1912-1913 (Erinnerungskreuz 1912-1913)


2. Kolejne zdjęcie odkrywa sporo informacji o specjalizacji Józefa Klimasiewicza.


revers zdjęcia, które stanowi rodzaj pocztówki adresowanej do brata – Jana Klimasiewicza służącego w Ulanenregiment Kaiser No 4 z następująca treścią:



"Kochany Braciszku
Po dłuższych cierpieniach
i cztero miesięcznej kuracyi
znów ze swojem mannlicherem
w ręku z którem wyrusze
znów w pole. Żegnam cię i całuję 
Twój Józef"



Na prawej piersi kwalifikacja - Distanzschätzerauszeichnung – Odznaka szacującego odległość (1906) co oznacza, iż pradziad został przeszkolony w zakresie wzrokowego mierzenia odległości. Przydatność tej kwalifikacji oceniana jest przez miłośników tego tematu jako wielorako. Ze wzgledu na przynależność do pułków piechoty skłaniam się do stwierdzenia iż umiejętność ta używana była  do podania innym żołnierzom odpowiedniej pozycji celowników krzywkowych w karabinach w odniesieniu do odległości celu.

 
Sznur (akselbant) snajpera piechoty (Scharfschuetzenauszeichnung fuer die Infanterie)
Do otrzymania odznaki należało razić cel nie mniej niż 60% strzałów . Egzamin należało powtarzać corocznie. Od 1914 roku zaprzestano nadawania odznak kwalifikacji i sznurów. Co potwierdza moje przypuszczenia snute we wstępie.
Widoczny na zdjęciu karabin to wspomniany w treści pocztówki Mannlicher M1895 - karabin powtarzalny skonstruowany przez Ferdinanda Mannlichera. W czasie I wojny światowej przepisowy karabin armii Austro-Węgier. Broń była wyposażona w bagnet nożowy M1895 (widoczny na zdjęciu) mocowany pod lufą przy pomocy rękojeści.
 3. Poniższe zdjęcia przedstawiają Józefa w stopniu Zugsfurera (w płaszczu) i już w stopniu Feldfebla z szablą. Na piersi kwalifikacja, której później, podobnie jak akselbant i Krzyż Pamiątkowy, nie był noszony przez pradziadka.

 


Zdjęcie po prawej jest pierwszą fotografią z szablą oficera piechoty. Była to popularna szabla, używana później również w Wojsku Polskim,
 

Szabla wz 1861. W oprawie stalowej. Ramie tylne jelca zakończone zwiniętą ku dołowi wolutą, zaś tylne ramię jelca miało 2 szczeliny na temblak. Rękojeść miała zamkniętą , kabłąk z podwójnym wybrzuszeniem, głowica lekko pochylona ku przodowi. Rękojeść drewniana, z 9 poprzecznymi karbami, oklejona imitacją jaszczura. Kapturek długi, mocowany pierścieniem u jelca, a od góry śrubą na trzpieniu głowni. Głownia wykonana ze stali polerowanej, szlifowanej obustronnie w jedna szeroka bruzdę z ością na długim piórze. Długość głowni - 825 mm - (znane są egzemplarze o długości głowni 710 mm ), szerokość głowni u nasady - 30 mm , grubość grzbietu u nasady - 8 mm. Długość szabli ( z głownią 825 mm) - 970 mm.









4. Najpiękniejszą fotografię stanowi zdjęcie pradziadka odznaczonego czterema orderami. Czyny za które nadawane były trzy pierwsze odznaczały się wysokim heroizmem, ogromna szkoda, że pamięć o tych wydarzeniach uległa zapomnieniu.



Pierwsze trzy to Medale za Męstwo (niem. Tapferkeitsmedaille).

W kolejności:

·         Srebrny Medal za Męstwo I Klasy,

·         Srebrny Medal za Męstwo II Klasy,

·         Brązowy Medal za Męstwo II Klasy.



Medal był nadzwyczaj prestiżowym odznaczeniem , ponieważ był jedynym odznaczeniem dla niższych rang i był wręczany za takie zasługi , które dokonane przez oficerów były nagradzane Orderem Marii Teresy to jest za waleczność i zakończone powodzeniem śmiałe czyny wykonane bez rozkazu.



Nagrodzony Medalem Za Męstwo miał prawo do dożywotniej renty, za Srebrny Pierwszego stopnia- 15 koron, a ponieważ ponowne nadanie nie powodowało zwielokrotnienia renty, tym samym pradziad nie otrzymywał   7,5 korony za Srebrny Drugiego stopnia. Nagrodzeni brązowym medalem prawa do renty nie mieli .



Ostatni medal to Wojskowy Krzyż Karola (Karl-Truppenkreutz) ustanowiony 13 grudnia 1916 dla  odznaczenia wszystkich żołnierzy bez różnicy stopnia, którzy przebywali w strefie frontowej ponad trzy miesiące.

  Bardzo interesujące jest zdjęcie prawdopodobnie wykonane w czasie z urlopu ok 1916r. Na zdjęciu Józef Klimasiewicz oraz jego żona prababcia Agnieszka z Patyków. W oknie syn Stanisław i prawdopodobnie córka Franciszka. Kobieta w oknie to Stanisława Patyk, późniejsza żona Jana Klimasiewicza znana mi jako "babcia maleńka".





Józef Klimasiewicz - już jako Feldfebel odznaczony pierwszym Medalem za Męstwo





5. Przydział i szlak bojowy
 

Józef Klimasiewicz zgodnie z rejonem rekrutacyjnym Lwów (Korps Kommando XI Lemberg) powołany został do służby w 30 Galicyjskim regimencie Piechoty ”Lwowskie Dzieci” (Infanterieregiment Schoedler Nr.30). Sztab regimentu stacjonował we Lwowie. Regiment kontynuował tradycje jednostki austriackiej utworzonej w roku 1723 i uważany jest za jedną z najstarszych jednostek w pełni galicyjskich. Elementem różniącym poszczególne pułki były guziki z numerami (białe i żółte) oraz wyłogi noszone na kołnierzu kurtki i płaszcza. W przypadku 30 pułku wyłogi były szare z odcieniem niebieskim (hechtgrau)  oraz złote guziki.
Na podstawie zaadresowanej do pradziadka kartki wiem, że służył w 2 kompani, która wchodziła w skład I batalionu. Daje mi to pewność co do pełnego szlaku bojowego kompanii Józefa Klimasiewicza
Szlak bojowy dla 30 IR (I,II,III Baony) 60/18 IBrig., 30/58/9 ID., 3/4/5/11/5/6/ Armia:
Front Rosyjski:
1. Żółkiew,. 08.1914.
2. Bitwa pod Złoczowem, 26 – 28.08. 1914.
3. Bitwa pod Zgniłą Lipą, 30. 08.1914
4. Wereszyca, 8 – 9.09.1914.
5. Bitwa pod Lwowem, 9 – 11.09.1914.
6. Kampania pod Przemyślem, 18 – 28.10.1914.
7. Bitwa pod Krakowem, 16 – 30.11.
8. Bitwa pod Limanową – Łapanów, 1 – 13.12. 1914.
9. Kampania Biała Dunajec, 21 – 31. 12.1914.
10. (30 ID, Kps. Marschall, Agp. Pflanzer Baltin) Kampania, pod Zaleszczykami w
Galicji Wsch., na Pokuciu, 02. – 05.1915.
11. (30 IR, 106 Lst. ID). Bitwa pod Gorlicami, 2 – 8.05. 1915.,
12. Bitwa pod Jarosławiem, 14 – 20.05.1915.
13. Bitwa pod Przemyślem, 24.05. – 4.06.1915
14. Bitwa pod Mościskami i Lubaczowem, 12. – 15. 06. 1915.
15. Bitwa pod Tomaszowem, 26 – 28. 06.1915.
16. Druga bitwa pod Kraśnikiem, 10.07.1915.
17. Bitwa pod Lublinem, 15.07. – 1,08.1915.
18. Kampania nad Wisłą i Bugiem, 2.08. – 4.08. 1915.
19. Kampania pod Ostrowem, 8 – 11.08.1915.
20. Kierunek Brest Litowsk (Brześć), 12 – 23.08.1915.
21. Transport do Iwangorod ( Dęblin). Koniec, 08.1915.

Front Rosyjski:
1. Żółkiew,. 08.1914.
2. Bitwa pod Złoczowem, 26 – 28.08. 1914.
3. Bitwa pod Zgniłą Lipą, 30. 08.1914
4. Wereszyca, 8 – 9.09.1914.
5. Bitwa pod Lwowem, 9 – 11.09.1914.
6. Kampania pod Przemyślem, 18 – 28.10.1914.
7. Bitwa pod Krakowem, 16 – 30.11.
8. Bitwa pod Limanową – Łapanów, 1 – 13.12. 1914.
9. Kampania Biała Dunajec, 21 – 31. 12.1914.
10. (30 ID, Kps. Marschall, Agp. Pflanzer Baltin) Kampania, pod Zaleszczykami w
Galicji Wsch., na Pokuciu, 02. – 05.1915.
11. (30 IR, 106 Lst. ID). Bitwa pod Gorlicami, 2 – 8.05. 1915.,
12. Bitwa pod Jarosławiem, 14 – 20.05.1915.
13. Bitwa pod Przemyślem, 24.05. – 4.06.1915
14. Bitwa pod Mościskami i Lubaczowem, 12. – 15. 06. 1915.
15. Bitwa pod Tomaszowem, 26 – 28. 06.1915.
16. Druga bitwa pod Kraśnikiem, 10.07.1915.
17. Bitwa pod Lublinem, 15.07. – 1,08.1915.
18. Kampania nad Wisłą i Bugiem, 2.08. – 4.08. 1915.
19. Kampania pod Ostrowem, 8 – 11.08.1915.
20. Kierunek Brest Litowsk (Brześć), 12 – 23.08.1915.
21. Transport do Iwangorod ( Dęblin). Koniec, 08.1915.

Front Włoski i Serbski:
22. (30 IR w 58 ID). Trzecia bitwa pod Isonzo (Włochy), 15.10.1915.
23. Czwarta bitwa pod Isonzo, 10.11. – 14.12.1915.
24. 14 – 16.01 i 24 – 25.01. 1916. Kampania pod Oslavija,14 – 16.01 i 24 – 25.01. 1916.
25. Kampania w Tyrolu, 02 – 05.1916
26. (30 IR w 9 ID, 5 Armia ) Bitwa pod Asiago i Arsiero, 27.05. – 16.06.1916.
27. Kolejna bitwa pod Isonzo, 30.06.1916. – 3.07.1916
28. Szósta bitwa pod Isonzo, 4 – 16. 08.1916.
29. Siódma bitwa pod Isonzo, 12.05. – 5.06.1917.
30. Jedenasta bitwa pod Isonzo, 18.08. 13.09.1917
31. Kampania na Hochflache von Bainsizza, 30.09.1917.
32. Dwunasta bitwa pod Isonzo, 24 – 27. 10. 1917.
33. Bitwa pod Tagliamento, 28.10. – 4. 11. 1917
34. Kampania nad rzeką Piave (Włochy), 5 – 10. 11. 1917.
35. Bitwa nad rzeką Piave, 5 – 10. 11. 1917.
36. Kierunek z Włoch na Bałkany do Nranje, 23.09.1918.
37. Kampania w Serbii, 10.1918.
38. Odwrót z Serbii Agp. Belluno, AOK Res.), 10. 11. 1918.
39. Koniec szlaku bojowego w twierdzy w Peterwardein. 11.1918.

cytowane za  http://austro-wegry.info/tematy_1163.htm

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz