Marsz lwowskich dzieci

Piosenka, którą znają wszyscy, a na pewno Ci, którzy uczestniczyli w spotkaniach rodzinnych (imieniny, urodziny itp.) Tę wersję ilustruje zdjęciami, które w 2009 roku wykonałem we Lwowie idąc szlakiem

Marsz lwowskich dzieci

 

W dzień deszczowy i ponury 

Z Cytadeli idą z, góry

Szeregami lwowskie dzieci
Idą tułać się po świecie.

Na granicy Czarnogórza
Czeka ich mitręga duża,
Bo już na nich tam Czeka srogi wróg ...
A więc prowadź, prowadź Bóg!

Dzień wyjazdu już nadchodzi
Matka płacze i zawodzi,
Z żalu ściska biedną głowę,
Pan komendant ma przemowę:

Bądźcie dzielni, wy, żołnierze,
Brońcie kraju jak należy!
Już pobudki ton Trąbka nasza gra,
A więc żegnaj, matko ma!

-Żegnaj siostro, żegnaj bracie,
Wiem, że żałość w sercach macie.
Władze płakać wam nie bronią,
Na kościołach dzwony dzwonią.

Z dala widać już, niestety,.
Wieże kościoła Elżbiety,
Więc już zbliża się Nam odjazdu czas,
Chodź, uściskaj jeszcze raz!


-Czemu płaczesz, ukochana?
Być żołnierzem - rzecz cacana:
Mundur z igły, guzik błyszczy,
Pół cetnara mam w tornistrzy.
 

Patrz na tego manlichera:
Każdy żołnierz nie umiera!
Wtedy luba płacz,Wtedy luba cierp,
Gdy mnie zgładzi Moskal, Serb!

Hej, koledzy, dajcie ręce,
Może was nie ujrzę więcej,
Może padnę ciężko ranny
I dostanę krzyż drewniany.




Może ma mogiła stanie
Gdzieś w wąwozie na Bałkanu
Może uda się, Że powrócę zdrów
I zobaczę znowu Lwów!
                                                                                                      
 
Już w wagony siadać każą, 
Jużeś otoczony strażą,
Już ci kosze i chleb znoszą,
A muzyka gra „Bartoszu"!
Słychać świst lokomotywy -
Boże, powrót daj szczęśliwy!
Boże! pozwól mi Dożyć chwili tej,
Bym do Polski wrócił swej!