Dawidów w ruskim księstwie dźwinogrodzkim

Od  1120 roku właścicielem księstwa dźwinogrodzkiego został Władymirko Wołodarowicz (1104-1153), syn brata prześladowanego księcia Wasylka. Nowy pan tej ziemi troszczył się o dobrobyt i zaludnienie swej dzielnicy. Zorganizował komunikacje pomiędzy osadami swego księstwa, w tym pomiędzy Dźwinogrodem a Dawidowem.

Kolejnym kniaziem dźwinogrodzkim jest Iwan Berładnik (1112-1162).

Od 1145 do 1206 roku księstwo staje się częścią księstwa halickiego.

Panem księstwa dźwinogrodzkiego około 1206 roku był Roman Igorewicz. Jego ziemie zajmowały teren pomiędzy Bóbrką, Lipą, Pełtwią i Bugiem. W rozpoczętej w 1208 roku bratobójczej wojnie książąt Igorewiczów z Romanowiczami o dzielnicę halicką ziemia dźwinogrodzka została dotkliwie spustoszona. W wojnie tej brali udział także książę krakowski Leszek i król węgierski Andrzej, sprzymierzeńcy Romanowiczów. W czasie oblężenia Dźwinogrodu przez Romanowiczów, w 1211 roku, rozłożeni w Czerepinie i Szołomyi Węgrzy, zniszczyli prawie do szczętu tak te i jak przyległe miejscowości. Prawdopodobnie spustoszony został i nieodległy Dawidów.